W wolnych chwilach, między obowiązkowymi szkoleniami, przyszli "cichociemni" odbywali szereg dodatkowych kursów, które podwyższały ich kompetencje. Przez jakiś czas prowadzone były także praktyki w zakładach brytyjskich, gdzie zapoznawali się z zawodami, które mieli zgodnie z legendą wykonywać w Polsce. Nie chodziło tu oczywiście o wyuczenie się danej profesji, a raczej o nabycie niezbędnych podstaw. Jednak wkrótce zrezygnowano z tej części szkolenia i "cichociemni" w legendach musieli uwzględniać zawody, o których mieli jakiekolwiek pojęcie. Po odbyciu wszystkich szkoleń i zaprzysiężeniu na rotę Związku Walki Zbrojnej, a od 14 lutego 1942 r. Armii Krajowej, kandydaci na "cichociemnych" kierowani byli na stację wyczekiwania do skoku. Tam w wielkim napięciu oczekiwali na swoją kolej "pójścia" do walki.